بعد از ویدئو، ماهواره و فیلترینگ، چالش بعدی IOT است

حدود چهار سال پیش مهفوم اینترنت اشیاء به شکلی فراگیر در بازار تکنولوژی دنیا مطرح و کاربردهای آن تعریف شد و همانطور که از عنوانش پیداست، اشیاء و وسایل پیرامونمان را قادر می‌سازد تا بتوانند به شبکه اینترنت متصل شوند و مدیریت آنها از طریق دستگاه‌های هوشمند نظیر گوشی، تبلت، رایانه یا سایر گجتها امکان‌پذیر باشد.

در این تکنولوژی برای هر موجودی اعم از انسان، حیوان یا اشیاء، هویتی مستقل در نظر گرفته می‌شود که قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی نظیر اینترنت یا اینترانت را با تکیه بر فناوریهایی نظیر وای‌فای، بلوتوث کم مصرف، RFID، NFC یا استانداردهای دیگری که در آینده توسعه می‌یابند را خواهند داشت.

بهتر است اینطور گفته شود که کامپیوترها، دیگر الزاما به آن شکل سنتی که ما سراغ داریم، نیستند و در قالب قطعات کوچک، میکروکنترلرها، تراشه‌های الکترونیکی و مودم‌ها در خانه، ابزارهای زندگی و محیط ما جاسازی شده‌اند که هر کدام قابلیت مدیریت هوشمند را دارند.

بنابراین امروز اینترنت را بیش از آنکه بتوان «اینترنت کامپیوترها» دانست، باید «اینترنت اشیاء» نامید؛ مخصوصا زمانیکه مؤسسه تحقیقاتی گارتنر پیش‌بینی می‌کند تا سال 2020 بیش از 25 میلیارد وسیله به شبکه اینترنت متصل می‌شود، این دلالت بیشتر در ذهن برجسته می‌شود.

همانطور که گفته شد اینترنت اشیاء سیستمی از رایانه‌ها، ماشینهای محاسباتی، دستگاه‌های دیجیتال و مکانیکی، انسانها و حیوانات است که هر کدام با یک کد مستقل و به عنوان یک وسیله متمایز در شبکه حضور دارند و سهم قابل توجهی از تبادل اطلاعات، رفتار و رابطه میان آنها، بدون دخالت و نظارت مستقیم انسان انجام می‌شود.

لذا براساس پیش‌بینیهای مؤکدی که می‌شود در آینده‌ای نزدیک با اکوسیستمی هوشمند مواجه خواهیم بود که در تمامی سگمنتهای آن قابلیت برنامه‌ریزی و نظارت خاص بدون دخالت انسان وجود خواهد داشت.

در چنین شرایطی حسین انتظامی؛ قائم‌مقام وزیر ارشاد عنوان کرده است: بعد از  ویدئو، ماهواره، VPN و فیلترینگ، چالش دو سه سال دیگر ما IOT (اینترنت اشیاء) است.

وی افزود: برای چاره‌اندیشی آن داستان تکراری از حالا فکر لازم است تا مجبور نشویم بعدا روشهای سلبی أتخاذ کنیم.

این اظهارات در حالی بیان شده که بخشهای فناوری‌محور کشور به‌شدت درگیر این مقوله برای پیاده‌سازی بسترهای هوشمند و اعمال مدیریت متمرکز بر سامانه‌ها به شکل شفاف از طریق اینترنت اشیاء هستند؛ بارها نیز از مسئولان سیاست‌گذار در بخشهای ارتباطی و امنیتی خواستار تدوین مقررات و استانداردهای روشن برای ورود و سرمایه‌گذاری در این حوزه شده‌اند اما همچنان نقش فعالانه‌ای را از سوی این ارگانها برای مواجهه با IOT شاهد نبودیم.