یادداشت دکتر انتظامی درمورد وزیر پیشنهادی ارشاد

حضور دكتر سيد عباس صالحي در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از چند جهت فرصت است؛
1⃣ مديريت عالي كشور پس از ٤ دهه حكومت، به اين بلوغ رسيده كه دو سوم وزراي جديد را از بدنه انتخاب كند. البته ابتدای دولت آقای احمدي‌نژاد هم تقريبا اين اتفاق افتاد ولي بعضا مديركل و رئيس اداره و كارمند عادي را وزير كردند كه نتيجه‌اش از قبل معلوم بود.
2⃣ در مواجهه با برخي موضوعات نوپديد، براي حل و نه انكار آن، نيازمند حضور نوانديشان سنت‌پايهٔ فقیه بوده‌ايم؛ امروز با درخشش اين حلقه -كه عباس صالحي يكي از آنان است- پويايي و جامعيت را در مواجهه با موضوعات نوپديد اثبات خواهد كرد.
3⃣ خاستگاه كاملا غيرجناحي صالحی، طمع سياسيون را به حوزه فرهنگ، كور مي‌كند و سبب مي شود چالش‌هاي احتمالي بدون حيدري-نعمتي شدن، حل‌شدني‌تر شود. تجربه نشان داده در شرايط حرفه‌اي حتي سياسيون هم نگاه فراجناحي مي‌يابند و انرژي خود را به جاي چانه‌زني، مسأله محور مي‌كنند. به عبارت بهتر، فراجناحان مي‌توانند فرصت‌آفرينانِ همگرايي در موضوعات ملي باشند.
4⃣ سيد عباس صالحي برآمده از فرهنگ است؛ اگرچه با شاخه‌هاي مختلف هنري به‌ويژه سينما و تأتر آشنايي ديرين دارد اما كاملا قابل پيش‌بيني است كه بدون غش كردن به يك سمت، وقت او بيشتر به حوزه فرهنگ سپري شود؛ نه حاشیه‌ها و حاشیه‌سازی‌ها.
5⃣ بسياري از مباني اختلافي، حل ناشده باقي مانده و همين حل ناشدگي، همواره اين وزارت را در موضع ارّه بده-تيشه بگير قرار داده است. صالحي مي‌تواند با اتكا به سرمايه شخصي و اعتمادسازش به حل اين معضل كمك كند.
6⃣ سيد عباس صالحي اجماع وزراي سلف است. صرف نظر از موضع موافق و بلكه مدافع برخي وزراي پيشين كه امروز از بزرگانند؛ بويژه دو وزير دكتر روحاني در اين وزراتخانه يعني آقايان جنتي و صالحي‌اميري، او را پيشنهاد داده‌اند. اين سرمايه كمي نيست. صادقانه عرض كنم ايشان از معاونين موجود، فاضل‌تر و در بدنه وزارتخانه بويژه استان‌ها محبوب‌ترند.