بهانه‌ای دردمندانه برای یادکرد روزنامه‌نگاران واقعی
«روز خبرنگار بهانه‌ای دردمندانه برای یادکرد روزنامه‌نگاران واقعی است که راه خود را از میان رانت‌خوارها و نابلدهای پرمدعای این حرفه به سمت نور باز می‌کنند.»
به گزارش ایسنا، پونه ندایی ـ روزنامه‌نگار ـ با نگارش مطلبی برای روز خبرنگار، به اختصار به برخی مشکلات پیش‌روی صاحبان خبر اشاره کرده است که در زیر می‌خوانید:
«روز خبرنگار همیشه روزی برای یادآوری رنج‌کِش‌هایی است که بودنشان هرگز در معامله‌های پر زور و زر مهم نبوده، اما نبودنشان می‌تواند مایه کم آبرویی برای کشور باشد.
کشور بزرگ ما با پشتوانه تاریخ و فرهنگ و مغزهای گریخته‌اش، این روزها زیر سایه تحریم و کم‌توجهی‌های طولانی مانده است.
خبرنگاری پس از کارگری معدن، دومین حرفه زیان‌آور دنیاست و در کشورهای در حال توسعه زیان‌آورتر از زیان‌آور است.
روز خبرنگار در ایران به یاد شهید قلم و مبارز راه آگاهی، محمود صارمی نام‌گذاری شده و بهانه‌ای دردمندانه برای یادکرد روزنامه‌نگاران واقعی است که راه خود را از میان رانت خوارها و نابلدهای پرمدعای این حرفه به سمت نور باز می کنند.
اگر گیاه باشیم یعنی به اندازه یک گیاه پاک باشیم و عاشق نور، راه خودمان را از میانه لجنزار جهل باید بتوانیم باز کنیم.
گاهی در اوج نوشتن و آگاهی بخشی هستیم. گاهی در اغمای موقت و یا طولانی می مانیم تا فرصت نوشتن و زیستن دوباره پیدا کنیم و گاهی طبق قانون بقا زیر پای همهمه روزنامه‌نگارنماها له می‌شویم، اما آگاهی برتر ما که به روح الهی متصل است از میان نمی رود. روزی ستاره کوچک آگاهی روحمان بر فراز سرزمین روزنامه نگاری مان سوسو خواهد درخشید.
می دانم که این نوشته از روی زمین شروع شد و از رویایی در آسمان سربرآورد. چون من خسته نیستم فقط شکل عوض کرده‌ام. شاید عرصه اقتصادی برایم به فراخی قبل نباشد اما زنده می مانم و برای راه اولیه ام که خدمت به فرهنگ این کشور است، نفس می‌کشم.»
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
