ترمیم رابطه رسانه‌ها و مخاطبان در نمایشگاه رسانه های ایران

چند روز بیشتر تا برپایی بیست و چهارمین نمایشگاه رسانه‌های ایران باقی نمانده؛ نمایشگاهی که به اعتقاد بسیاری از اهالی رسانه فرصتی برای تعامل با مخاطبان است. این نکته را عضو هیات علمی گروه ارتباطات، روزنامه‌نگاری و رسانه دانشگاه آزاد اسلامی (تهران مرکز) هم مطرح و تاکید کرد که باید از این فرصت برای تعامل بیشتر و بهتر بهره برد.
امیرحسام اسحاقی با بیان اینکه نمایشگاه‌ها نه فقط در حوزه مطبوعات که به صورت کلی محلی برای ارائه دستاوردها، اقدامات و مجموعه فعالیت‌هایی است که طی یک سال مطبوعات به عنوان یکی از کنشگران جامعه مدنی انجام داده‌اند، اظهار کرد: در همه سال‌های برگزاری نمایشگاه، بسیاری از مردم عادی با حضور در این رویداد با دستاوردها و اساسا مطبوعات کشور آشنا می‌شدند، اما به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر 2 چالش در این زمینه مطرح باشد.

این مدرس دانشگاه که خود مدیرمسئول و سردبیر فصلنامه «صنایع و معادن» نیز هست، چالش اول را مربوط به از دست رفتن مخاطبان و کاهش تیراژ رسانه‌های کاغذی دانست و گفت: مخاطب مهم‌ترین سرمایه مطبوعات از نظر تامین منابع مالی و همچنین همدلی و هماهنگی میان مطبوعات و کارشان که آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی است، محسوب می‌شود و ما در حال حاضر مخاطبی که قبلا داشته‌ایم را نداریم.
چالش دوم از نگاه او، فضای مجازی است که به سهولت اطلاعات و اخبار را در دسترس مردم قرار می‌دهد و یک شکاف عمیق بین رسانه‌هایی از جمله روزنامه‌ها، کتاب و سینما با مخاطب ایجاد کرده. او در این باره توضیح بیشتری داد و افزود: هرچند امروز دنیای مجازی و اطلاع‌رسانی از شبکه‌های مجازی گوی سبقت را ربوده،‌ اما باید توجه داشت که آگاهی‌بخشی که ما بر اساس آن مطبوعات را رکن چهارم دموکراسی می‌دانیم با اطلاع‌رسانی متفاوت است و این وظیفه و کارکرد اصلی روزنامه، کتاب، فیلم و رادیو و تلویزیون است نه شبکه‌های اجتماعی.
وی معتقد است نمایشگاه رسانه‌های ایران در هر دو بخش می‌توانند یک هماهنگی و ارتباط و تعامل بین توده مردم با مطبوعات ایجاد کنند.
عضو هیات علمی گروه ارتباطات، روزنامه‌نگاری و رسانه دانشگاه آزاد اسلامی (تهران مرکز) در بخش دیگری از صحبت‌های خود به چالش رسانه‌ها در ارتباط با مخاطب و دولت هم اشاره کرد و گفت: مطبوعات و رسانه‌ها در همه جای دنیا از دو ناحیه تحت فشار هستند؛ دولت و حاکمیت خط قرمزهایی برای رسانه‌ها تعیین می‌کند و مخاطب هم آن‌ها را تحت‌فشار قرار می‌دهد که صدای خود را بشوند. به نظر می‌رسد پایین بودن تیراژ روزنامه‌ها و از دست رفتن مخاطبان، مصداق بارز همه این چالش‌هاست که موجب شده نتوانیم ارتباط مستر و دو سویه با مخاطب داشته باشیم و در عین حال بین مطالبات مخاطب و خط قرمزهای حاکمیت تعادل برقرار کنیم.
اسحاقی تاکید کرد که می‌توان از فرصت چند روزه نمایشگاه رسانه‌های ایران برای کاهش چالش‌های رسانه‌ها در همه بخش‌های گفته شده استفاده کرد.
نکته دیگری که این مدرس دانشگاه در ادامه صحبت‌های خود مطرح کرد، ضرورت برگزاری کارگاه، میزگرد و پنل‌های تخصصی است. از نگاه او، نمایش فرآیند تولید مطبوعات در نمایشگاه و برگزاری نشست‌های تخصصی کمک می‌کند نمایشگاه از حالت گردشگاهی خارج شود که در نهایت این کار هم منجر به کاهش شکاف میان رسانه و مخاطب خواهد شد.